یا زینب

اى پسر جان! از دنيا ايمن نباش كه گناهان و شيطان در آن قرار دارند… 

دنيا را زندان خود ساز تا آخرت بهشت تو گردد، اى پسرم! تو نمى توانى كوه را از جاى بركنى، و تكليف به چنين كارى نخواهى شد، پس بلا را بر دوش خود حمل نكن، و خودت را به دست خود به هلاكت نرسان، با شاهان همسايه نشو كه تو را مى كشند، و از آنها پيروى نكن كه كافر مى گردى، با مستضعفان و مستمندان همنشينى كن و با آنها همدم باش. 

پسرم! براى يتيم مانند پدر مهربان، و براى بيوه زن هم چون شوهر دلسوز باش. اى پسر جان! هر كسى كه به خدا عرض كرد: مرا ببخش، آمرزيده نمى شود، زيرا انسان با عمل و اطاعت الهى آمرزيده خواهد شد، اى پسرم! اول همسايه بعد خانه، اول رفيق، بعد سفر، اى پسرم! تنهايى بهتر از همنشينى با نااهل است، همنشينى صالح بهتر از تنهايى است، حمل سنگ و آهن سنگين بهتر از همنشينى بد است… 

اى پسرم! هر كس زبانش را كنترل نكند، پشيمان مى شود. 

اى پسرم! با بزرگترها مشورت كن، و از مشورت با كوچكترها شرم نكن، از همنشينى با فاسقان بپرهيز، زيرا آنها سگهايى هستند، اگر چيزى را در نزد تو بيابند مى خورند، و گرنه تو را سرزنش و رسوا مى سازند، دوستى آنها اندك و ناپايدار است.